Kleszcz

W sumie to się spodziewałam. Na tyle przebywania na dworze. Na tyle zabaw z psem. Na tyle latania po lesie, turlania się po trawie to i tak dość późno się nam to zdarzyło. Czyli można powiedzieć, że byłam gotowa na to, że kiedyś może go złapać. Czy to mi pomogło? Ta wiedza i prawie pewność? Absolutnie!
Jak zobaczyłam pod pachą u Isi mały czarny punkcik, prawie, że zaczęłam się modlić, żeby to był nowy pieprzyk. Niestety. Skąd? No pewnie albo z trawy, albo z Muńka, albo z krzaków, albo z drzewa albo po prostu - skądś.

Kleszcz!
Panika!
Kleszcz!!!
Panika!!!


I oczywiście byłam sama, bo jakżeby inaczej.

Szybki telefon do mamy, co robić i jak. Czekać na męża, czy samej wyciągnąć. Instrukcja jak złapać, jak wyciągać, naszykuj sobie spirytus.

Głęboki wdech, wydech, wdech, wydech.

Opanować drżenie rąk. Krzyknąć(niestety :(( ) na córkę, żeby stanęła spokojnie, nie próbowała patrzeć co to i gdzie to.



I jeszcze raz

Wdech, wydech, wdech, wydech.


Złapać w paznokcie, szybkim ruchem bez wykręcania pociągnąć, wyciągnąć, zawinąć w papier. Miejsce wkłucia przemyć gazikiem ze spirytusem.

Uffff.
Wyszedł cały.
Została mała kropeczka na ciele.

Dla pewności przemyć jeszcze raz.

Złapać Isię, mocno przytulić i przeprosić za krzyki. Ucałować.

Odetchnąć.
Bez ulgi na razie.
Czekać.
7-14 dni obserwować. Czy się nie pojawia rumień, czy nie ma objawów grypopodobnych, bóli mięśni, kończyn, utraty apetytu.
Czekać.
Przed nami najdłuższe 2tygodnie.

Chyba się boję :(



Mooonik.